Στο επίκεντρο της ενεργειακής διαμάχης τα υδροηλεκτρικά

Η παλαιά διαμάχη μεταξύ των ιδιωτών ηλεκτροπαραγωγών και της ΔΕΗ για το ρόλο που παίζουν τα υδροηλεκτρικά στη διαμόρφωση των τιμών στη χονδρική αγορά ηλεκτρισμού αναβίωσε με αφορμή τη δημόσια διαβούλευση της ΡΑΕ για τον προσδιορισμό της μεθοδολογίας υπολογισμού της μέγιστης διαθεσιμότητας των υδροηλεκτρικών μονάδων.

Η διαβούλευση, της οποίας τα αποτελέσματα δημοσιοποιήθηκαν προ ολίγων ημερών,  έγινε με βάση την εισήγηση του ΑΔΜΗΕ, την οποία απέρριψε ο  Σύνδεσμος των Ανεξάρτητων Ηλεκτροπαραγωγών (ΕΣΑΗ).

Στην επιστολή που κατέθεσε στη διαβούλευση ο ΕΣΑΗ αναφέρει ότι η πρόταση-ΑΔΜΗΕ δεν διορθώνει την υφιστάμενη στρέβλωση της αγοράς, δηλαδή τα υδροηλεκτρικά να θέτουν de facto άνω όριο τιμής στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και στην αγορά των εφεδρειών μέσω της συνεχούς δήλωσης τους με πλήρη διαθεσιμότητα.

Οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί αναφέρουν ακόμα ότι μετά πάροδο τόσων ετών θα περίμεναν η  ΡΑΕ και ο ΑΔΜΗΕ θα έφερναν στη διαβούλευση μια μεθοδολογία προσδιορισμού της πραγματικής διαθεσιμότητας των υδροηλεκτρικών μονάδων, η οποία να βασίζεται σε θεμελιωμένες και ευρέως χρησιμοποιούμενες αρχές της διαχείρισης αποθεμάτων όπως τα υδατικά αποθέματα.

Σύμφωνα με τον ΕΣΑΑΗ οι αρχές που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν είναι:

• Η στάθμη του ταμιευτήρα του υδροηλεκτρικού
• Οι υδραυλικοί περιορισμοί των ανάντη και κατάντη ταμιευτήρων
• Η συνάρτηση ειδικής κατανάλωσης νερού του υδροηλεκτρικού στο σημείο στάθμης του ταμιευτήρα
• Οι καμπύλες μεγίστου και ελάχιστου αποθέματος στον ταμιευτήρα

Με μια τέτοια μεθοδολογία, τονίζει ο Σύνδεσμος,  θα μπορούσε να αρθεί  η σημερινή εξωπραγματική κατάσταση να δηλώνεται συνεχώς και κάθε ώρα του χρόνου ως διαθέσιμη ισχύς των  υδροηλεκτρικών μονάδων με μια τιμής ίση ή πολύ κοντά στην καθαρή ισχύ τους, σα να ήταν άπειρη η χωρητικότητα των ταμιευτήρων και μην κινδύνευαν από την υπερβολική μείωση των αποθεμάτων τους, εάν ποτέ έδινε ο ΑΔΜΗΕ εντολή κατανομής τους στο μέγιστο της ισχύς τους για διάστημα πολλών ωρών, ή και ημερών.

Ο ΕΣΑΗ εκφράζει την απογοήτευση του διότι σε καμία περίπτωση η προτεινόμενη μεθοδολογία δεν πρόκειται να θεραπεύσει τη στρέβλωση του de facto ορίου τιμής που θέτουν τα υδροηλεκτρικά της ΔΕΗ.      

Για το ιστορικό της υπόθεσης θα πρέπει να αναφερθεί ότι εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που απελευθερώθηκε η αγορά, τα υδροηλεκτρικά αποτελούσαν το μήλο της έριδος, καθώς μόνον η ΔΕΗ διαθέτει υδροηλεκτρικό δυναμικό μεγάλης κλίμακας. Προηγούμενη ανάλογη διαβούλευση που είχε διεξάγει η ΡΑΕ το 2008 δεν κατάφερε να βρει κοινό πεδίο, ενώ περίπου προ διετίας η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού έκανε επιτόπια έρευνα στη ΔΕΗ και τον ΑΔΜΗΕ για χειραγώγηση των τιμών στη χονδρική λόγω υδροηλεκτρικών.

Το Μάρτιο του 2016 οι ελληνικές αρχές δεσμεύτηκαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διερευνήσουν ποιοι επιπλέον περιορισμοί (πέραν του κατωφλίου προσφοράς) πρέπει να εφαρμοστούν, προκειμένου να εμποδιστούν οι υδροηλεκτρικές μονάδες να θέτουν defacto άνω όρια τιμής στην αγορά.

Παρότι η ελληνική πλευρά ανέλαβε τη συγκεκριμένη υποχρέωση στο πλαίσιο της απόφασης για τον Μεταβατικό Μηχανισμό Αποζημίωσης Ευελιξίας χρειάστηκε να περάσουν ακόμα δύο ακόμα χρόνια, ως τον Μάρτιο του 2018 για να θέσει η ΡΑΕ σε δημόσια διαβούλευση τη σχετική εισήγηση του  ΑΔΜΗΕ.

Ας σημειωθεί τέλος, ότι η ΔΕΗ ζήτησε από τη ΡΑΕ να μην δημοσιοποιηθούν οι θέσεις που κατέθεσε στη διαβούλευση.